Etter 20 år som rettsteiknar er Esther Maria Bjørneboe sikker på at også rettssalen er eit åndeleg rom

Esther Maria Bjørneboe sit i Nidarosdomen og høyrer på preika til faren når ei kvinne plutseleg reiser seg frå kyrkjebenkane. Først ei, så éi til. Så endå ei. Til slutt er det mange som står oppreist, rundt om i kyrkja. Det blir stille. Og så går dei ut.

Det nærmar seg 1980-talet og utanfor kyrkja demonstrerer abortforkjemparar. Men lyden av dei har ikkje nådd inn hit.

Esther ser rundt seg. Ansikta til dei vaksne ho kjenner, er prega av sjokk og vantru. Det er ikkje så mange igjen der inne.
– Det var den dagen eg skjøna at ikkje alle var einige, fortel Bjørneboe.