Kjærleiken driv frykta ut

Vi er samla her i dag i eit svรฆrt viktig รฆrend, eit kall som kjem til oss frรฅ Gud gjennom mange migrantar og ยญflyktningar i dag. Mange av dei opplever รฅ verte ekskluderte frรฅ den framtida med tryggleik som alle ยญmenneske treng og hรฅper pรฅ.

Vi skal drรธfte frykta for den ยญandre, dei ulike uttrykka for ยญdenne frykta, men ogsรฅ den ยญpolitiske bruken eller ยญmisยญbruken av frykt. Vi mรฅ ogsรฅ drรธfte kva den kyniske ยญprofitteringa pรฅ frykta hjรฅ flyktningar og ยญmigrantar fรธrer til og korleis det kan motarbeidast.

Kyrkjer er kalla. 

Det er ยญmenneskeleg รฅ kjenne pรฅ frykt og angst. Det er ein naturleg ยญrespons รฅ verne om oss sjรธlve og dei vi elskar.  Men frykt kan brukast til รฅ splitte, polarisere og skape meir frykt. Vi er her ยญfordi kyrkjer er kalla til รฅ ยญsaman ยญkonfrontere dei ยญรธydeleggjande kreftene til framandfrykt, ยญrasisme og populistisk, eksklusiv nasjonalisme. Dette er tre lag i den same veggen som splittar oss som menneske, og uttrykkjer dei lukka ยญidentitetane som neglisjerer rettane og menneskeverdet til den andre: ยซossยป mot ยซdeiยป, ยซvรฅr tryggleikยป mot deira sรฅrbarheit, ยซvรฅr velstandยป mot deira rett til liv og levebrรธd. Alle desse kjenslene er djupt forankra i frykt.

Eg hugsar framleis fyrste gong eg hรธyrde om flyktningsituasjonen i verda i dag. Det var dรฅ eg las historier om flyktningยญborna frรฅ Ungarn pรฅ 1950-ยญtallet, som ยญflykta for รฅ finne ein ny heim.  Orda ยซfryktยป og ยซfluktยป hadde ein veldig sterk verknad pรฅ meg โ€“ og har det framleis, vonar eg.

Flyktningar er overalt i verda โ€“ og dei er blant dei mest sรฅrbare i dag. Dei er pรฅ flukt frรฅ konflikt og vald, pรฅ jakt etter ein ny heim, ein trygg stad. Mange mister รฒg livet pรฅ vegen, til dรธmes i Middelhavet, ikkje langt herifrรฅ.  Alle som kan, mรฅ gjere noko for รฅ stanse desse grove uttrykka for umenneskelegheit. Det mรฅ vi รฒg gjere for รฅ verne oss sjรธlve frรฅ รฅ verte umenneskelege.

Pรฅ mange vis inneber ยญdette รฅ arbeide utover grensene. Vi har sett mange gode, ยญkonkrete dรธme pรฅ dette arbeidet, som Mediยญterranean Hope i Italia, Frankยญrike og Belgia โ€“ og frรฅ ยญandre ยญstader i verda. Vi er her for รฅ lรฆre frรฅ kvarandre korleis vi kan ยญbidra til endring. Eg trur at vi som menneske kan gjere ting mykje betre enn det vi ser i dag.

Kyrkja sin bodskap. 

ยซDen fullkomne kjรฆrleiken driv ยญfrykta utยป, seier Bibelen (1 Joh 4,18). ยญDette er ein sterk og modig pรฅstand, men han er sann. Dette er ogsรฅ ei grunnleggjande menneskeleg oppleving. Og det skal vere kyrkja sin bodskap โ€“ ogsรฅ i vรฅr tid.

Sรฅ lat kyrkja vere kyrkje. Lat oss stรฅ for nestekjรฆrleik og rettvise. Lat Kristi kjรฆrleik drive oss, tvinge oss framover mot forsoning (2 Kor 5,14). Lat oss vere ยญambassadรธrar for Kristi kjรฆrleik i arbeidet for lรฆkjedom og forsoning i denne verda. Vi lever i ei tid der mykje av vรฅre menneskelege relasjonar vert rive sund, ikkje berre av frykt, men ogsรฅ av egoistisk havesjuke og hat.

Kristi kjรฆrleik er mykje meir enn kjensler. Han forsonar og fornyar relasjonar mellom Gud og verda, og mellom alle oss som opplever fรธlgjene av synd som undergrev livet i ยญfellesskap. Ein Kristi disippel ser seg ยญansvarleg ikkje berre overfor dei nรฆraste og familien, men ogsรฅ overfor andre menneske og alle Guds skapningar. ยญKristus ยญprovoserte disiplane sine ved รฅ utvide ยญansvarsomrรฅda og ยญansvarskjensla deira utover alle ยญgrenser โ€“ og inkluderte ยญmellom anna ยญfiendar i spรธrsยญmรฅlet om kven ein skal elske.

Kristi kjรฆrleik driv oss til รฅ stadfeste livet og styrkje livsยญvilkรฅra for alle menneske. Det inneber รฅ motarbeide alt som skaper dei valds- og krigsยญkatastrofane som tvingar folk til รฅ flykte. Kristi kjรฆrleik driv oss til รฅ stรฅ opp mot rasisme, og til รฅ opponere mot utestenging basert pรฅ den frykta som er drivkrafta bak framandhat og eksklusiv, populistisk nasjonalisme.

Vรฅr felles tru. 

Dette arrangementet skal syne at vi ยญsaman tek pรฅ oss dette ansvaret vi har overfor andre som Kristi ยญdisiplar. Det gler meg at vi kan gjere dette ยญsaman, som eit felles arrangement mellom Kyrkjenes Verdsrรฅd og Den katolske kyrkja. Vรฅr relasjon i รฅ ยซvandre, be og ยญarbeide samanยป vart stadfesta gjennom pave Frans sitt besรธk i Genรจve i juni. Gjennom tiรฅr med รธkumenisk dialog har vi bygd opp ein konsens om fundamentale ยญaspekt om vรฅr felles tru. Vi har engasjert oss saman i interreligiรธs dialog, og vi har samarbeidd om danninga av unge รธkumeniske leiarar. Meir nyleg har vi byrja eit tett samarbeid om klimaยญrettvise og omsut for skaparverket. Saman har vi teke stilling til global urett. No tek vi รฒg eit avgjerande steg mot รฅ ยญutvikle eit samarbeid overfor migrantar og flyktningar. Vi ser at vi saman kan bidra til รฅ lรฆkje og forsone samfunn som er djupt splitta i sin reaksjon overfor utlendingar og framande, overfor dei fattige og marginaliserte blant dei.

Dette drivet mot stรธrre einskap er eit uttrykk for vรฅr felles trusreise. Dette er ei pilegrimsreise for rettvise og fred, der vi ser ยญetter teikn pรฅ Guds nรฆrvรฆr i denne verda. Denne pilegrimsreisa er ei rรธrsle som vert driven av Kristi kjรฆrleik for ยญmenneska og for jorda. Denne kjรฆrleiken har fornya kristne og gjeve oss styrke til รฅ gรฅ saman i tru. Vi kan overvinne dei historiske splittingane oss imellom, vi kan ยญstรธtte opp om menneskerettane og vi kan nรฅ vidare ut i kjรฆrleiks namn. Kjรฆrleiken kan skape einskap i mangfaldet, lรฆkjedom og frelse, gjestfridom og solidaritet med alle trengjande.

ร‰in menneskeleg familie. Det hastar meir i dag enn nokon gong รฅ bidra til:

- ร… hjelpe millionar av ยญmigrantar og flyktningar til tryggleik i nye heimar.

- ร… lรฆkje samfunn som er djupt splitta av framandfrykt, rasisme og hat.

- ร… sikre at kvinner og born, overalt og til alle tider, er verna mot misbruk og vert handsama med verdigheit.

- ร… verte autentiske fellesskap som kyrkjer, der vi vernar om menneskerettane og held kvarande ansvarlege i trua vรฅr, ยญspesielt overfor dei mest sรฅrbare og marginaliserte.

- ร… overvinne dei รธydeleggjande fรธlgjene av ยญsyndige ยญรธkonomiske strukturar og ยญhavesjuke โ€“ og vise omsut for vรฅr felles heim.

Utgangspunktet for refleksjonane vรฅre om migrasjon og flyktningar sin situasjon kan ikkje vere at den andre ยซer ein ยญframandยป, men kjensla av at hรธyrer saman i รฉin menneskeleg ยญfamilie, skapte av Gud. ยญMigrantar og flyktningar, med sine lagnader, utfordrar oss til รฅ vise ei proaktiv haldning overfor forvandlinga av samfunna vรฅre, slik at dei vert trygge stader for alle slags menneske, stader der vi dyrkar von, ikkje frykt.

Vi vil ikkje la dei splittande kreftene i framandfrykt, ยญrasisme og nasjonalistisk populisme rรฅde. Vi mรฅ kjempe for dei ยญandre sine rettar ogsรฅ, og vise kor ยญviktig den kristne solidariteten er. Vi er frigjorte til รฅ tene den eine verda som er skapt av den eine Gud. Vi treng ein ny generasjon med meir kreativitet, open haldning og glede som kan by pรฅ ny energi og nye idear.

Finn ein veg. 

Korleis skal dette skje? Slik det alltid skjer: ยญKjรฆrleiken finn ein veg.

Kjรฆrleiken kan binde oss, som kyrkjer og som kristne, til kvarandre, og til vรฅr ยญneste over gata og rundt omkring i verda. Kjรฆrleiken vil ยญfrigjere oss frรฅ ยญforvrengde verdiar og djupe fordomar. Kjรฆrleiken vil ยญgjennomskue rasismen og ยญstammekulturen sine lรธgner. Kjรฆrleiken vil gjere oss opne for รฅ lรฆre av kritikk og sjรธlvยญkritikk. Kjรฆrleiken vil drive draumane vรฅre om fridom og fred framover. Kjรฆrleiken vil sleppe laus nye ยญvisjonar, kreativ ยญtenking og ยญfriske tilnรฆrmingar til dei ยญtรธffaste utfordringane vรฅre. Kjรฆrleiken vil gjere oss modige og uthaldande.

Slik kan vi byggje den รธkumeniske kjรฆrleiksrรธrsla, forankra i den eine Heilaganden, alltid ยญivrige og รฅrvakne pรฅ ferda framover.

La oss gjennom arbeidet vรฅrt desse dagane gje eit teikn pรฅ at vi stรฅr saman i vona og ยญarbeidet for ei ny framtid, som รฉi ยญmenneskeรฆtt, skapte og elska av den eine Gud.

Roma, 18. september 2018. Trykket i Vรฅrt Land 28. september 2018.