Kul kyrkje med konservativ teologi

Eg har alltid hatt sansen for Hillsong. «Velkommen hjem» står det gjerne på storskjermen når du kjem inn på søndagsgudstenesta, tonen laus og ledig og musikken sit som eit skot. Sjå for deg å vere live på Senkveld med Coldplay som husband, så er du der.

Men dei siste åra har denne rørsla vore i hardt vêr. Her i Norge har leiarkonfliktar og påstandar om fryktkultur prega overskriftene. Internasjonalt har ein utru pastor og ei eldre overgrepssak kasta mørke skuggar over megakyrkja. Den nyleg slepte dokumentaren «Hillsong — Gud går viralt», syner dette og skisserer elles ei kyrkje med ein overflatisk kultur som dyrkar utsjånad, pengar og kjendisar.

Likevel har vi høyrt lite frå dei som går i kyrkja fram til no. Eit sjeldan unntak er Rebecca Instebø som i kjølvatnet av dokumentaren skreiv ein kronikk om korleis det var å vere med på det ho omtalar som «Hillsong-kjøret». Instebø var aktiv i Hillsong i sju år og var mellom anna lovsongsleiar. I kronikken fortel ho om eit miljø med lite rom for å stille spørsmål, og kor det å bygge kyrkje blei viktigare enn å ta vare på ho som sleit med psykisk helse.

Nye samtalar om Hillsong

I eit intervju med hovudpastor for Hillsong Norge, Andreas Hasseløy, fekk vi eit audmjukt og sjølvransakande svar. Hasseløy sa at det var vondt å lese Rebeccas kronikk, og innrømte at ho nok ikkje er den einaste som har opplevd at «det kan bli trongt» i Hillsong.

Hasseløys reaksjon er eit taktskifte i Hillsong Norges historie, og opnar opp for nye samtalar om Hillsong. Forhåpentleg gjer det enklare for dei som går der å stille kritiske spørsmål ved denne kyrkje som fram til no har vore kjent for å dysse ned kritiske innvendingar, og vere mediesky.

Moderne og bibeltru

Suksessen til Hillsong ligg i måten dei kombinerer eit moderne uttrykk med eit kompromisslaust innhald. Dei er ekspertar på kommunikasjon, dei er trendsensitive og klarar stadig kunststykket å underhalde nye generasjonar med eit moderne og ærleg uttrykk. Dette kombinerer dei med å tru på at Bibelen er Guds ord og at den skal brukast i dag.

Så langt er det greitt å henge med. Unge og vitale menneske som held Bibelen høgt og fokuserer på ein kjærleg Gud som vil ha alle med til himmelen, er lett å like. Bibelen blir eit friskt pust som gjev det moterette uttrykket ei andeleg og historisk dimensjon. Rett og slett ein x-faktor.

Trass i at Hillsong har eit konservativt syn på homofili, verkar det altså til at dette ikkje passar like godt med imaget dei ønskjer å ha

—  David Sviland

«Himmel eller helvete»

Emilie Gillebo skreiv våren 2021 masteroppgåve om kva det er med Hillsong som appellerer til unge vaksne menneske. Gillebo snakka med fire anonyme informantar i Hillsong-miljøet. Ein av dei seier følgjande: «Elefanten i rommet er homofili. Det er vanskelig å snakke om det, særlig i kristne miljøer». Gillebo kommenterer sitatet slik: «Jeg opplever likevel at Hillsong ikke nødvendigvis ønsker å fremstille seg som en teologisk konservativ kirke.»

Hillsong har eit konservativt syn på homofili, og kategoriserer det som ei synd. Men dette flaggar dei ikkje så høgt. Gillebo, som, etter kva eg kan sjå, har jobba grundig med researchen på Hillsong, fann éin tekst om Hillsongs syn på homofili. Den er skrive av grunnleggjaren, Brian Houston, og har tittelen «Do I Love Gay People?». Her skriv Houston at dei ikkje «går god for ein homofil livsstil», og at dei ikkje kan ha «homofile personar i leiarposisjonar».

Trass i at Hillsong har eit konservativt syn på homofili, verkar det altså til at dette ikkje passar like godt med imaget dei ønskjer å ha. Det er her problemet til Hillsong oppstår: Når dei gøymer vekk ein konservativ teologi for å sjå godt ut.

Kanskje er det eit lite opprør med dei strømlinjeforma retningslinjene til Hillsong som må til for å skape ei heimekoseleg kyrkje som folk vil halde fram å gå i.

—  David Sviland

Revurderer medlemsskapet

Hillsong har alltid fokusert på å vokse og hente inn nye folk som ikkje er vande med å gå i kyrkja. Det er god grunn til å tru at mange av desse ikkje har vore klare over kor konservativ kyrkja deira eigentleg er, og at dei nok revurderer medlemskapet sitt når dei oppdagar det.

Det kunne nok ha hjelpt viss dei la opp til ein intern samtale om dette. Men som Instebø peiker på i sin kronikk, er ikkje Hillsong kjent for å ha ein kultur for kritikk og diskusjon. Sjølv om Hillsong Norge hadde byrja å legge til rette for slike diskusjonar, ville det ikkje hatt noko å seie i praksis. Hillsong er styrt frå øvste hald i Australia og er ikkje ein demokratisk organisasjon.

Så viss ein i Norge til dømes skulle komme fram til at folk som er homofile og opne med det skal få lov til å lede lovsongen, ville ein truleg komme i konflikt med Hillsong internasjonalt og sette medlemskapet på spel.

Og kanskje er det eit lite opprør med dei straumlinjeforma retningslinjene til Hillsong som må til for å skape ei heimekoseleg kyrkje som folk vil halde fram å gå i. Det hadde i alle fall vore ein god start.

[ Kontroversiell KrF-profil vekkjer uro i partiet: – Han er i feil parti ]