John Cleese: PK kills comedy

Den mørke, tunge og invaderande makta frå korttenkte, maktkåte og naivistiske PK'arar er så allestadsnærverande og lammande at frie sjeler, gudsbenåda komikarar og intelligente samfunnsrefsarar av Cleese og Monty Phytons klasse har gitt opp.

Er det eit teikn, eller?

Dei konforme dvergane i media, akademia og kulturen må vel kunne seie seg nøgde no? Ein seier med bismak?