Kva lærer vi, og kva trur vi?
KONFIRMATHJARTE: Eg veit at etter konfirmasjonstida blir dei fleste borte frå kyrkja. Eg veit at dei drikk, at dei sikkert bannar, av og til oppfører seg berre sånn passe bra og elles lever ganske vanlege liv, som dei fleste av oss. Det viser seg imidlertid at det blir folk av dei fleste av oss.
KONFIRMASJON: – Det hender eg kjenner på ei viss bekymring for kva vi formidlar til konfirmantane våre, eller meir: Kva syn har vi på dei som kristne? Eg opplever stadig at vi som jobbar med konfirmantar, på ulike vis lagar trongare rammer for kva det betyr å vera kristen for ein konfirmant enn for andre kyrkjegjengarar, skriv soknepresten. På biletet: Konfirmantar i Hamar domkyrkje.
Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB
Den norske kyrkja har eit rikt og mangfaldig konfirmantarbeid og svært mange dyktige undervisningstilsette som kvar einaste dag gir av både seg sjølv og sin store kompetanse til konfirmantane våre. At niandeklassingar skal inn i kyrkja i det kanskje mest turbulente året i livet er ganske enkelt vakkert, og også til tider utfordrande for ein kvar pedagog.
Konfirmantar er like forskjellige seg imellom som alle vi andre som går i kyrkja. I mange kyrkjelydar er konfirmantane og deira foreldre den til ei kvar tid største delen av den aktive kyrkjelyden. Det er også ganske fantastisk, det er ei stor gåve fyrst og fremst, men det er også ei oppgåve. Difor er det også så viktig at dei kjenner seg heime der. Korleis skal vi få til det?
Konfirmantar som trur
Bestill abonnement her
KJØP
