I boka Smadra er det mor som slår. Oda skjønar ikkje kva som skjer, for ho har varme minne om at mora har vore god og kjærleg mot henne mange gonger då ho var yngre. Ho opplever at det er hennar skuld at mora er blitt valdeleg og torer ikkje å fortelja om det til nokon. Ikkje til den snille pilot-faren sin, ikkje til lærarinna som ser granskande på henne og spør: «Oda, er alt bra med deg?» og ikkje til bestevenen Milad. Så ho forklarar såra og blåmerka med at ho har falle av sykkelen.
