Ein av Norges mest populære prestejobbar: Å stå ansikt til ansikt med mordarar
BAK MURANE: «Kyrkjelydane» til Ingjerd og Anders er låst inne. Likevel kan dei bli sett fri. Sjølv om fengselsprestane finn meining og håp i jobbane sine, må dei makte å arbeide med menneskets mørkaste sider.
INGJERDS KALL: Det bak dei ruvande betongveggene at kyrkjelyden til Ingjerd Ropeid Andreassen bur. Allereie frå ho starta på teologistudiet, visste ho at den «vanlege» vegen ikkje var dit ho skulle ha si presteteneste.(Foto: Ruth Einervoll Nilsen)
Innimellom industribygg og familiehus med hage, ligg hundrevis av kvadratmeter skjerma frå barnefamiliane og oljearbeidarane. Piggtråd, portar, vakter og høge gjerder skil dei inne frå dei ute.
Bak murane i høgtryggleiksfengselet i Stavanger bur grove valdsforbrytarar og drapsmenn. Når fengselsprest Ingjerd Ropeid Andreassen møter dei til samtale, murrar fluktrutene i bakhodet hennar kontinuerleg. Ho veit alltid korleis ho kan kome seg vekk frå fare, fortast mogleg.
– Men eg har aldri følt meg utrygg på jobb. Aldri.
Bestill abonnement her
KJØP
