Vi må framleis vise interesse for Ukrainas motstandskamp

Dette er ein leiar. Leiaren gir uttrykk for Vårt Lands syn. Sjefredaktør og politisk redaktør har ansvar for innhaldet.

Ukrainske og russiske soldatar døyr i skyttargravene på ukrainsk jord. Etter at Hamas gjekk til åtak på Israel 7. oktober, har det blitt større kamp om merksemda for den ukrainske motstandskampen. I eit ferskt intervju med den høgståande russiske diplomaten Rodin Mirosjnik, legg han vekt på denne dynamikken.

Mirosjnik fekk ei ambassadørstilling for å samle bevis om påståtte ukrainske overgrep mot sivile. Han seier Russland kan «motstå Nato» så lenge det er naudsynt. Analysen hans er at Vesten etter kvart vil miste interessen for ukrainarane sin kamp mot den russiske invasjonen, og at styresmaktene i Kyiv utan denne støtta vil kollapse.

Gløymer vi Ukraina, vinn Putin

Fleire vestlege analytikarar har vore inne på at det har vore strategien til Putin-regimet i Ukraina. Vladimir Putin kan ha gambla på at Vesten etter kvart vil bli lei av å støtte Ukraina. At ein høgståande russisk diplomat no seier det rett ut, er ei viktig melding til alle som vil at Ukraina skal vinne krigen.

Det minner oss om at den ukrainske fridomskampen ikkje berre er ein kamp for Ukrainas fridom, men ein kamp for demokrati og dei universelle rettane vi trur på.

Det er ei melding om at det å i det heile tatt vise interesse for Ukrainas fridomskamp er å gje støtte. Det handlar om å sette Ukrainas sak på dagsorden i små og store samanhengar her heime, slik at vi ikkje gløymer den eksistensielle kampen dei kjempar mot Putins undertrykkande regime.

Toppdiplomaten Rodin Mirosjnik sa òg at Russland ikkje kan sameksistere med det noverande «regimet» i Kyiv. Frå perspektivet til Putin-regimet ser Ukrainas demokratiske utvikling ut som ein alvorleg trugsel. Eller som Mirosjnik seier: Det noverande regimet i Kyiv er heilt giftig.

Meir enn Ukrainas fridom på spel

Mirosjnik sin analyse er treffande på fleire punkt, sjølv om han ønsker det motsette av det vestlege leiarar gjer.

Det er sjølvsagt vanskeleg å sjå korleis både Putin-regimet og eit demokratisk styresett i Ukraina skal overleve på same tid. Dei kulturelle og språklege forskjellane er så små mellom Ukraina og Russland at det vil vere vanskeleg for Putin å overtyde sitt eige folk om at dei ikkje kan få den fridomen ukrainarane vil få, dersom Ukraina vinn krigen på slagmarka.

Det er også noko av bakgrunnen for at Putin i utgangspunktet gjekk til krig. Det minner oss om at den ukrainske fridomskampen ikkje berre er ein kamp for Ukrainas fridom, men ein kamp for demokrati og dei universelle rettane vi trur på.