Mislukka kar og gode hender

Teksten i dag tar meg med tilbake til seine tenår på kristen internatskule ved ein vestlandsfjord. Leira i pottemakarens hand var eit berande bilete for meg i desse formative åra. No har eg ikkje tenkt på det på veldig lenge. Og eg lurer på kvifor.

Eg bryggar meg kaffi og bestemmer meg for å bli litt der ved fjorden. Eg ser for meg plakatar og kort med Bibelvers. Eg ser for meg bilete av pottemakarhender som veit kva dei gjer, og leire som føyer seg mjukt under kjærlege og kyndige rørsler frå desse hendene. Eg tenkjer på miljøet eg var tenåring i. Eg tenkjer på tida eg var tenåring i.

På internatskulen var det mykje snakk om synd og nåde. Det var også mykje snakk om kall og om Guds plan for livet. Det kjendest håpefullt at Gud ville noko med meg, at han kunne forme meg og bruke meg. Men det var ikkje utan vidare enkelt å finne ut av kva det var han ville eller finne mi form.