Kyrkja heldt på å gå under, så kom surfebølja

Stad hotell ligg heilt i sjøkanten. Inne i «Vestkappsalen» er det rigga til med benkerader framme og eit barnebord bak fylt med puslespelbrikker i skummateriale.

Gjennom dei store vindauga ser ein delar av bygda Leikanger. Tregrensa strekk seg ikkje mange høgdemetrane over havet, og fjella bak det vesle bygdesentrumet ligg nakne mot himmelen.

Om lag femti menneske har tatt turen til sundagsgudstenesta. Nokon har alt tatt sommarferie, så benkeradene er hakket glisnare enn til vanleg, får me beskjed om. Men nesten halvparten av dei frammøtte er barn, og det yrer av liv.