Sigurd er éin av over hundre som får sommarjobb betalt av Kyrkjerådet

– Det er fint å få ei moglegheit. I mange jobbar ynskjer dei at ein skal vera litt eldre og ha relevant erfaring. Som kyrkjetenar er det mykje eg kan gjera alt no.

Det seier Sigurd Rasmussen (16). Han er akkurat ferdig med ungdomsskulen, og i juli skal han vera med på å halde Borre kyrkje i Horten kommune open for dei som ynskjer å koma innom.

Rasmussen fortel at mange på hans alder ikkje har funne seg sommarjobb.

– Men nokon er kanskje heldige og har ein familie som har ein butikk eller liknande.

Sommarjobben til Rasmussen blir finansiert med prosjektmidlar frå Kyrkjerådet i Den norske kyrkja (DNK). Dei oppmoda tidlegare i år kyrkjelydar til å søke om midlar for å gje ungdom opp til tjue år sommarjobb for at dei skal «få erfaring med kyrkjeleg teneste og kyrkja som arbeidsplass».

Skal ikkje berre få ein nykel til kyrkja

Kyrkjerådet opplyser at 44 søkjarar har får tildelt 20.000 kroner kvar, og tre stykk fått 10.000. Dei fleste vil bruke midlane til å tilsetje minst to ungdommar.

– Tanken er at unge menneske kan ha ein sommarjobb for å få litt erfaring med å jobbe i kyrkja. Me veit at å bli involvert i kyrkjeleg teneste er ein nykel for at folk skal velje kyrkjeleg utdanning, seier Jan Christian Kielland, avdelingsdirektør for kyrkjefag og økumenikk i Kyrkjerådet.

Han seier bakgrunnen for utlysinga av prosjektmidlane er rekrutteringsstrategien som blei vedtatt av Kyrkjemøtet i fjor, der det står at Kyrkjemøtet vil at «ansatte og frivillige medarbeidere involverer unge i kirkelig tjeneste».

For å få prosjektmidlar er det eit krav å laga eit opplegg for å fylgje opp dei unge, lovande, både før, under og etter sommarjobben.

– Dei skal ikkje berre koma og få utdelt ein nykel til kyrkja. Dei skal bli involverte, få møte staben og få innsikt i arbeidet til kyrkjelyden, seier avdelingsdirektøren.

Han trur det er avgjerande for at dei skal få ei reell erfaring av korleis det er å jobbe i kyrkja.

Hovuddelen av dei innvilga søknadane handlar om å tilsetje ungdom for å halde kyrkjene opne for besøkjande i sommar.

– Andre arbeidsoppgåver er knytt til mellom anna gudstenester, leir og ferieaktivitetar for barn, opplyser Kielland.

[ PRESTEMANGEL: Søknadsbunken blir tynnere og tynnere ]

– Meir naturleg å engasjere seg

Sigurd Rasmussen sitt fyrste møte med kyrkja som arbeidsplass var i arbeidsveka på ungdomsskulen. No er tanken at han kan vera kyrkjetenarvikar også etter sommaren er over.

– Det er fint å få nokre tidlege jobbopplevingar, meiner han.

Borre kyrkje er frå mellomalderen og ligg langs pilegrimsleden til Tunsberg. I fjor sommar var om lag tusen menneske innom i løpet av seks sommarveker, fortel sokneprest i Borre, Carl-Ove Fæster.

Han er glad for prosjektmidla, både for at kyrkja kan vera open for besøkjande, men også fordi han trur sommarjobbane kan verke rekrutterande.

– Det å gje ungdom høve til å jobbe i kyrkja er veldig fint. Eg har stor tru på å gje dei eit innblikk i kvardagen og livet i kyrkja, for blir dei kjent med kyrkja, så blir det kanskje meir naturleg å engasjere seg der, seier presten.

Han trur og håpar dei som er innom som vikarar eller i ein sommarjobb vil oppleve ein meiningsfull og spanande arbeidsstad der ein møter menneske både i glede og sorg. Han er tydeleg på at kyrkja er heilt avhengig av å rekruttere unge til teneste.

– Det trur eg dette prosjektet kan bidra til. Og noko av det viktigaste me som jobbar her kan gjera er å vise at me er stolte og glade for arbeidsplassen vår, meiner Fæster.

[ Hun fant Jesus gjennom yoga – og ble prest ]

Sommarjobb i kyrkja – no vil han bli prest

Erfaringa med fjorårets sommarvikar til «Open kyrkje» i Borre kan tyde på at Fæster si arbeidsglede er smittsam.

No vil nemleg Mads Johan Landsend (21) søkje seg inn på presteutdanning. Det har erfaringa frå å jobbe i kyrkja vore med på å bidra til. Samtalene med Fæster og det å jobbe tett saman har vore viktig.

– Eg prata mykje med Carl-Ove, og eg trur presteyrket er noko eg kan passe til. Me har jobba tett saman om praktiske oppgåver og eg har vore nysgjerrig og spurt om korleis han jobbar, fortel Landsend.

I tillegg til sommarjobben i Borre har den unge mannen vore kyrkjetenarvikar ved sidan av skulen i fire år.

– Korleis er det å høyre dette, Carl-Ove Fæster?

– Det er kjempehyggjeleg. Eg trur han fekk eit godt innblikk i fjor sommar då han jobba her. Og det er fint viss noko av takksemda eg har over prestetenesta har smitta over på han, seier soknepresten.

Landsen er tydeleg på at å vera prest ikkje er ein heilt «vanleg jobb». Han vil gjerne vera med å setje fokus på etikk og på det som står i Bibelen.

– Også verkar det fint å jobbe tett med menneske og å gjera alt frå å feire bryllaup til å stå saman med menneske i sorg i ei gravferd.

At morfaren til Landsend var pinsepastor har også spela inn på retningsvalet. Han døde før Landsend blei født.

– Å gå i hans fotspor gjer det litt ekstra fint.

[ Kirketyver skulle skru på lyset – traff knappen for kirkeklokkene ]

Kjedeleg å jobbe i butikk

Og å vera kyrkjetenar som ein deltidsjobb ved sidan av skule eller studie kan han varmt anbefale til andre. Arbeidsoppgåvene strekker seg frå praktisk tilrettelegging under gudstenesta, til å grava graver og klippe gras.

– Venene mine synest det er litt spesielt, men også morosamt og kult. Eg har alltid vore ærleg og sagt at eg er kristen.

Han veit ikkje om så mange andre unge kyrkjetenarar, men synest det berre er artig.

– Eg gler meg til å gå på jobb, og det er veldig gjevande. Under gudstenestene får eg møte nye folk og høyre på preika.

Han har søkt studie i Oslo til hausten, og han har alt søkt på ein ny kyrkjetenarjobb der.

– Det ville vore kjedeleg å måtte jobbe i butikk. Eg vil helst halde fram der eg slapp.

[ Møter hets etter kjønnsuttalelser: – Virker som folk endret mening da de så at jeg var kristen ]