Vi lever i ei verd der det kan vera utfordrande – men samstundes spanande – å navigera i det religiøse landskapet. Vi blir utfordra til openheit og nytenking heile tida, kanskje litt på godt og litt på vondt. Og ikkje nok med det, vi blir tuta øyrene fulle frå velmeinande, delvis sjølvutnemnde og slett ikkje alltid kompetente såkalla helseekspertar, søvnekspertar og treningsekspertar som skal visa oss vegen til det gode liv og gjera oss herleg frelst på kosthald, livsstil og trening. Er det rart vi går oss litt vill i livet av og til?
Det er ikkje noko gale med englar, men det er altså ein forskjell på englane og Jesus, i vesen, i status og funksjon
I dag hjelper forfattaren av hebrearbrevet oss på rett kjøl att, med nokre skikkelege bra ord. Han fortel oss nemleg om forskjellen på englane og Jesus. Det er ikkje noko gale med englar, men det er altså ein forskjell på englane og Jesus, i vesen, i status og funksjon. Englane, seier forfattaren, er ånder som tener Gud og blir sendt ut for å hjelpa menneske. Det er godt oppsummert, synest eg, og eg trur det samanfattar mykje av det forholdet mange har til englar.
I innleiinga til heile hebrearbrevet blir det fastslått at Jesus er større enn englane. Og gjennom det som englane er, får vi eit innblikk også i kva Jesus er: Guds son, den som blir verande til alle tider, den som er den same til alle tider, ikkje den som hjelper til frelse, men som sjølv frelser. Jesus er frelsa. Vi blir minna om gode sanningar om Gud og Jesus i dagens bibelord. Av og til treng vi det.
Eg er glad for at vi er meir opne for andre måtar å tenka på, glad for at vi opnar kyrkjerommet for nye stemmer og nye måtar å praktisera trua vår på, og eg er glad for all dialog som finst tradisjonar og religionar imellom. Det gjer oss rikare. Og eg er slett ikkje imot gode råd om kosthald, livsstil og trening, i alle fall ikkje frå kompetente folk. Men eg trur altså ikkje det er vegen til frelse. Eg trur på Gud Fader som skapte himmel og jord. Og så trur eg på Jesus Kristus, Guds einborne son, og ikkje minst på Den heilage ande, på kyrkja og fellesskapet. Og på englane, så klart. Men Jesus har ein særstilling i mitt liv. Som han sjølv sa: «Eg er vegen, sanninga og livet». Det trur eg på!
---
Hebrearane 1,7-14
Og om englane seier han: Han gjer englane sine til vindar, tenarane sine til logande eld. Men om Sonen: Din kongsstol, Gud, står til evig tid, din herskarstav er rettferds stav. Du har elska rettferd og hata urett. Difor har Gud, din Gud, salva deg og ikkje dine vener med gledes olje. Og vidare: Du, Herre, grunnla i opphavet jorda, og himmelen er eit verk av dine hender. Dei skal gå til grunne, men du blir verande. Dei skal alle eldast som klede. Du rullar dei saman som ei kappe, dei blir utskifte som klede. Men du er den same, åra dine tek aldri slutt. Men har han nokon gong sagt til ein av englane: Set deg ved mi høgre hand til eg får lagt dine fiendar som skammel for dine føter? Er dei ikkje alle ånder som tener Gud og blir utsende for å hjelpa dei som skal få frelsa i arv?
---
