Barnevernsbarn krev los inn i vaksenlivet

– Barnevernsbarn er ei sårbar gruppe, men ettervern er gløymt. No snakkar politikarane berre om tidleg innsats, ingen om hjelp til dei barnevernsbarna som skal ta vaklande steg inn i vaksenlivet, seier Vilde Adolfsen, leiar av Landsforeningen for barnevernsbarn (LFB).

Foreininga ho leiar har difor eitt enkelt krav til barne- og likestillingsminister Solveig Horne (Frp): Lovfest ettervernet fram til barnevernsbarn fyller 25 år.

I dag er ettervern eit kan-få-tilbod fram til fylte 23 år.

Strevar

Ein fersk rapport frå VID vitenskaplige høgskole viser at barnevernsbarn slit med å ta steget frå tenåring til vaksen: «Ungdommene med barnevernsbakgrunn har ofte opplevd større belastninger enn andre ungdommer på grunn av mangler i omsorgen de har fått, og de utgjør således en utsatt ungdomsgruppe. De strever på flere områder som unge voksne enn ungdom som ikke har en slik bakgrunn».

LES MEIR: Barneminister Horne lovar ikkje lovfesta rett til ettervern 

Risiko

Rapporten Oppfølging av unge i overgangen til voksenlivet - boligsosialt arbeid og ettervern fortel om eit krevjande skifte i livsfase:

Utfordrande å flytte frå omsorgssituasjon i eigen familie, fosterheim eller barnevernsinstitusjon til eigen bustad – for mange offentlege tenester er involvert; barnevernet, NAV, kommunalt bustadkontor.

Av bustadlause under 20 år har 13 prosent gått ut av barnevernets omsorg.

Unge med barnevernsbakgrunn har gjennomgåande ein høgare risiko for ikkje å fullføre utdanning, utvikle dårlig fysisk og mental helse, ikkje kome ut i arbeidslivet og bli rusmisbrukarar.

Forskjellar

Forskarane bak rapporten minner om at «Ungdom flest får ofte støtte hjemmefra i overgangen til en voksentilværelse. Unge med barnevernsbakgrunn opplever i mindre grad denne støtten hjemmefra i overgangen til voksenlivet. De har heller ikke samme mulighet til å flytte tilbake til foreldre, fosterforeldre eller ungdomshjem som mange andre benytter seg av».

VID-rapporten peikar også på forskjellsbehandling i Kommune-Norge: «Det er betydelig variasjon i om ungdommene får oppfølging fra barnevernet og eventuelt hvilke tiltak de får etter at de har fylt 18 år.»

LES MEIR: Frelsesarmeen etterlyser heiagjeng 

Angra

Vilde Adolfsen i Landsforeningen for barnevernsbarn brukar eiga historie som døme på forskjellsbehandlinga. 18 år gammal flytta ho ut frå barnevernsinstitusjonen; «endeleg var eg vaksen». Ho flytta til Spania og eigen bustad. Men etter eitt år innsåg ho at noko viktig mangla, hjelp og vegleiing til å forstå og gripe vaksenlivet.

– Eg kontakta barnevernsrådgjevaren som hadde følgt meg opp i ti år og ba om hjelp.

– Kva fekk du?

– Ein godt vaksen hjelpar, ein vegleiar, ein mann som eg møter ein gong i veka og snakkar om alt mogleg, fortel Adolfsen.

LES OGSÅ: Kutter i tjenester fra ideelle barnevernssentre 

Hjelpar

Ho seier ettervern for mange barnevernsbarn er noko så enkelt som ein vaksen som kan hjelpe til med å etablere gode kvardagsrutinar; når skal ein leggje seg, når skal ein stå opp, når skal bustaden reingjerast.

– Og ein som heiar på deg.

Adolfsen seier ho var heldig. Ho kjenner mange andre barnevernsbarn som ikkje blir møtt like godt når dei ber om hjelp.

– Alt for mange fell igjennom, og slit med å fullføre utdanning og skaffe seg jobb og bustad. Alt for mange endar opp på NAV som sosialklientar.

Lovfesta

Vilde Adolfsen understrekar at barnevernsbarn har ulike behov, for mange har budd på institusjonar medan andre kjem frå fosterheimar.

– Det vi alle vil ha, er retten til å angre. Har vi sagt at vi skal klare oss sjølve når vi blir 18, skal vi likevel få rett til å kome tilbake til barnevernet og be om hjelp til å meistre vaksenlivet, og hjelpa skal kunne vare til vi fyller 25 år, seier 21-åringen Adolfsen.

Følg Vårt Land på Facebook og Twitter!