TRU OG TVIL: Forfattaren Lars Petter Sveen bar med seg ei barnetru, sjølv om han vaks opp i ein ateistisk familie. I dag tvilar han ofte.
Erlend Berge
Då han kom heim frå barnehagen, song han bordverset for den ateistiske familien sin
Det var tidleg på 2000-talet i den sjellause, triste høgblokka med studentleilegheiter på Fantoft i Bergen. Lars Petter Sveen hadde byrja å studere.
No låg han på golvet i den tronge hybelen full av tomme vinflasker i sterk bakrus. Han hadde kutta seg sjølv på armane.
«Dette gjorde så vondt at det gidd eg ikkje», tenkte han som over tjue år seinare omtalar seg sjølv som tidenes mest mislukka sjølvskadar. Han tok opp den store mobiltelefonen for å ringe dei sterkt ateistiske foreldra, og sei at han hadde bestemt seg for å bli kristen.
