Filmregissør Joachim Trier og den norske filmbransjen kan juble når ein norsk film for første gong på 36 år er plukka ut til hovudkonkurransen i Cannes. Triers Louder Than Bombs var ein høgaktuell kandidat for det som gjerne blir rekna som verdas viktigaste filmfestival. I dag kom meldinga om at filmen er nominert i hovudkonkurransen. Det er stort for Joachim Trier og medforfattar Eskil Vogt. Det er stort for produksjonsselskapet Motlys. Og det er stort for norsk film.
Historisk
Det er 36 år sidan førre gong Noreg hadde ein film i den prestisjefylte hovudkonkurransen i Cannes. Den gongen var det Anja Breiens spelefilm Arven som fekk æra. I seinare år har Jens Lien, Lisa Marie Gamlem og Hallvar Witzø vore nominert med kortfilmar, og Bobbie Peers vann Gullpalmen for beste kortfilm i 2006. Men ingen norske langfilmar har vore med i filmens elitedivisjon.
Det er like gjævt å konkurrere om Gullpalmen i Cannes som å konkurrere om Oscar-statuetten for beste utanlandske film. I hovudkonkurransen i Cannes er det beste av verdas filmkunst samla. Og merksemda og trøkket frå internasjonale journalistar er skyhøgt.
Stort steg
Louder Than Bombs er Joachim Triers tredje langfilm. Begge dei to førre spelefilmane hans' Reprise (2006) og Oslo, 31. august (2011) har vunne prisar på viktige internasjonale filmfestivalar. Trier har nok vore på blant andre amerikanske og franske filmkritikarar si liste over dei mest interessante unge regissørane i verda i lang tid. No tek han steget heilt opp, og nominasjonen er eit stort steg for heile den norske filmbransjen.
At Noreg og Motlys ikkje står åleine bak produksjonen, er ikkje noko skår i gleda her. Filmen er ein samproduksjon med Frankrike og Danmark, og er spela inn i New York med Gabriel Byrne, Isabelle Huppert, Jesse Eisenberg og Devin Druid i hovudrollene.
Følg oss på Facebook og Twitter!
Gode kirsebær
For berre to månader var filmregissøren Morten Tyldum blant dei fem regissørane i verda som var nominert til Oscar for beste regi (for The Imitation Game). No er det Joachim Trier som skal ete kirsebær med dei store, og dei bæra smaker vel så bra i Cannes som i Hollywood. Trier er ein regissør som ikkje berre evnar å underhalde, men som held oppe eit høgt refleksjonsnivå i filmane sine. Slike filmar treng vi fleire av, både i Noreg og internasjonalt.
