ChatGPT – ven eller fiende?
Bør innleveringsoppgåver fasast ut av skulesystemet, til fordel for skuleeksamenar utan hjelpemiddel? Kunstig intelligens-tenesta ChatGPT stiller lærarane på store prøver. Men å stille klokka attende, kan neppe vere den mest framtidsretta vegen å gå.
Illustrasjonsfoto: ChatGPT kan hjelpe til med mykje, også med skulearbeidet.
Koen van Weel / ANP / NTB
Dei seinaste vekene har eg, som så mange andre, leika meg med eit chatteprogram med kunstig intelligens (KI). Då det amerikanske forskingsforetaket OpenAI gjorde ChatGPT tilgjengeleg i fjor haust, tok det ikkje lang tid før etterspørselen eksploderte. Ikkje utan grunn. Du kan spørje ChatGPT om nesten alt, og du får som regel eit raskt og hjelpsamt svar tilbake.
Feilfri er chattetenesta slett ikkje. Fleire gonger er nivået på faktainformasjonen sjokkerande lågt for ei teneste som kan skumme og sette saman alt av offentleg tilgjengeleg informasjon på nettet (inntil 2021). Somme tider presenterer ho reint jug som fakta, til dømes om eg ber henne lage ein biografisk tekst om meg sjølv. (Nei, eg har ikkje skrive bøkene «Så lenge jeg lever», «Det du ikke ser» og «Det du ikke vet».) Freidig er tenesta også når ho blir utfordra på moderne pressehistorie. (Sjefredaktør i Vårt Land er som dei fleste andre veit verken Per Arne Kalbakk eller Egil Mikkelsen, som ChatGPT føreslo, men Bjørn Kristoffer Bore.)
Presisjonen er med andre ord under ein kvar kritikk. Samtidig overraskar ChatGPT også positivt ved å komme med gode løysingar på tenkte utfordringar. Desse innspela fekk eg til dømes på eit spørsmål om korleis eg kan styrke den kristne trua mi:
