Selma Lagerlöfs heilage stad
På 1800-talet var det fleire som reiste til det heilage Jerusalem dei hadde lese om i Bibelen. Møtet med den skitne og karrige byen skuffa mange, også Selma Lagerlöfs utvandrarar.
– Ein israelar vil kanskje ikkje seie at Selma Lagerlöf har endra noko i måten ho eller han ser Jerusalem på, men for mange skandinavar vil Lagerlöfs skildringar gi atterklang når dei er i byen, seier forfattar Arild Molstad.
Berit Keilen, NTB scanpix
«Da hun så Jerusalem ligge dypt inne blant fjellene ... syntes hun at hun forsto at byen lå der som noe hemmelighetsfullt og isolert, fra tidenes morgen bestemt til skueplass for de viktigste hendelser. Hun følte en underlig medlidenhet med denne byen som alltid var knuget av et forferdelig alvor. Den lå og ruget i sorg over noe som aldri kunne gjøres ugjort og aldri kunne glemmes.»
Sitatet er henta frå band nummer to av den svenske forfattaren Selma Lagerlöfs store roman Jerusalem (1901–1902), og seier mykje om det historiske, skjebnetunge og mytologiske teppet som ligg tungt over byen for mange – i dag så vel som på Lagerlöfs tid.
Jerusalem er meir enn ein by; også for oss skandinavar som aldri har vore der. Og utan tvil for vekkingsrørsla i Skandinavia ved førre hundreårsskifte. For bygdefolket som Lagerlöf skriv om, var det opphav og all framtid som kvilte i byen, og som fekk dei til å reise frå Dalarna i Sverige til Midtausten.
Bestill abonnement her
KJØP
